1. Stel het pipetteervolume in
Aanpassen van een groot bereik naar een klein bereik is de normale aanpassingsmethode, draai gewoon de schaal tegen de klok in. Bij het aanpassen van een klein bereik naar een groot bereik, moet deze worden aangepast om eerst de ingestelde volumeschaal te overschrijden en vervolgens terug naar het ingestelde volume, om de nauwkeurigheid van de pipet te garanderen
2. Montage van de pipetpunten
Pipet verticaal in de punt steken, een halve slag naar links en rechts draaien en vastdraaien. De methode om met een pipet op de punt te slaan is zeer af te raden. Langdurig gebruik op deze manier zorgt ervoor dat de delen van de pipet losraken als gevolg van de impact, waardoor de knop voor het aanpassen van de schaal ernstig vast komt te zitten.
3. Voor afzuiging en ontlading wordt de punt van de verticale zuigpunt onder 3 mm van het vloeistofoppervlak ondergedompeld. Voor het afzuigen moet de tip worden voorgespoeld in de vloeistof. Langzame zuiging en langzame ontlading. Als de hoeveelheid klein is, moet de punt van de punt betrouwbaar zijn op de binnenwand van de container.
4. De pipet die vloeistof opzuigt, mag niet plat worden gelegd. De vloeistof in de pipetpunt kan gemakkelijk de binnenkant van het pistool verontreinigen en de veer van het pistool doen roesten.
5. De pipet moet na elk experiment worden aangepast aan de maximale schaal, zodat de veer kan terugkeren naar zijn oorspronkelijke vorm om de levensduur van de pipet te verlengen
6. Bij het opzuigen van de vloeistof moet de duim langzaam en gestaag worden losgelaten en mag deze niet plotseling worden losgelaten om te voorkomen dat de oplossing te snel wordt opgezogen en in de vloeistofdispenser stroomt om de zuiger te corroderen en luchtlekkage te veroorzaken .
7. Om een grotere nauwkeurigheid te verkrijgen, moet de punt de monsteroplossing een keer van tevoren absorberen en vervolgens formeel pipetteren, omdat bij het opzuigen van serumeiwitoplossing of organisch oplosmiddel een laag "vloeibare film" op de binnenwand van de tip, resulterend in het ontladingsvolume. Fouten worden veroorzaakt doordat ze te klein zijn.
8. Vloeistoffen met een hoge concentratie en viscositeit zullen fouten veroorzaken. Om het compensatiebedrag van de fout te elimineren, kan het bedrag van de compensatie experimenteel worden bepaald. De hoogte van de compensatie kan worden ingesteld door de aflezing van het afleesvenster te wijzigen met de instelknop.
9. De vloeistofdispenser kan worden gekalibreerd door het gewicht van het afgenomen zuivere water te wegen en te berekenen met een analytische balans. 1 ml gedestilleerd water weegt 0,9982 g bij 20°C. Het ingestelde bereik ligt binnen het bereik van de pipet. Draai de knop niet buiten het bereik. , anders zal het mechanisme vastlopen en de pipet beschadigen.
10 Let bij het instellen van het bereik op: het nummer wordt duidelijk weergegeven in het displayvenster, draai naar het gewenste bereik
11. Het is ten strengste verboden om met de pipet zeer vluchtige en bijtende vloeistoffen te absorberen (zoals geconcentreerd zuur, geconcentreerd alkali, organisch materiaal, enz.).
12. Het is ten strengste verboden om een pipet te gebruiken om de vloeistof te mengen.
13. Gebruik geen grootschalige pipet om kleine hoeveelheden vloeistof te verwijderen, om de nauwkeurigheid niet te beïnvloeden. Als u tegelijkertijd een grotere hoeveelheid vloeistof buiten het bereik moet pipetteren, gebruik dan een pipet voor gebruik.
Over het algemeen zijn er enkele basisprincipes die moeten worden gevolgd om fouten in het opgepikte volume te voorkomen. Er zijn drie belangrijke factoren die de zuigvolumefout beïnvloeden: ①hydrostatische druk; ②puntbevochtiging; ③hydrodynamica. Wanneer het monstervolume wordt verkleind van het milliliterbereik naar het microliterbereik, verandert de relatie tussen fysieke krachten, wat voor het laden van monsters betekent dat de krachteffecten van het vloeistofoppervlak in contrast staan met de krachteffecten van het volume of de massa ( bijv. zwaartekracht) verhouding is toegenomen, dus pipetfabrikanten moeten deze situatie zorgvuldig overwegen bij het ontwerp en de constructie van pipetten en tips, en moeten ook voorzichtig zijn bij het gebruik ervan.
Hydrostatische druk: bij het opzuigen van vloeistof kan de pipetpunt slechts in enkele milliliter vloeistof worden ondergedompeld om dezelfde hydrostatische drukomstandigheden te garanderen als bij het uitdrijven van de vloeistof. Daarom moet de pipet bijna verticaal worden gedoseerd vanwege de kanteling methode vermindert de hoogte van de vloeistofkolom, waardoor er te veel vloeistof wordt aangezogen. Als de pipet bij 30°C verticaal wordt opgezogen, kan tot 0,15% meer vloeistof worden opgezogen.
Tipbevochtiging: Wanneer de tip wordt geleegd, zal er nog wat restvloeistof aan de zijkant van de tip achterblijven in de vorm van een dunne film 6f, waarvan de hoeveelheid afhangt van de interactie van de vloeistof en het tipoppervlak, dus het is een constante, maar varieert afhankelijk van het vloeibare materiaal. Voor waterige oplossingen moet met dit bevochtigingseffect rekening worden gehouden bij het construeren van de pipet. Voor vloeistoffen met een hoge viscositeit, zoals eiwitoplossingen, wordt aanbevolen om de vloeistof meerdere keren te pipetteren voordat monsters worden toegevoegd om de consistentie van de monstertoevoeging te garanderen.
Hydrodynamica: Het derde effect op volumetrische aspiratie is het vrijkomen van vloeistof uit de buitenwand van de pipetpunt, waarbij de puntgeometrie een sleutelrol speelt. Om stabiele omstandigheden tijdens monstertoevoeging te garanderen, moet de punt van de sampler op de buiswand rusten, zodat de vloeistof zonder druppeltjes langs de buiswand kan uitstromen, waarvan de vorming door de oppervlaktespanning kan worden voorkomen. Vloeistof komt vrij uit de punt. Als de tips verkeerd zijn geïnstalleerd of niet-overeenkomende tips worden gebruikt, zal de relatieve monstertoevoegingsfout meer dan 0,4% bedragen.
